ilium (anvad kent : ilion)
◊ (TA & Sz. os ilium)
◊ askorn g. ar glun
Lodenn grec'h askorn al lez (Gl. os coxal), ouzh he ober ar c'horf, o kemer perzh e neuziadur ar bodenn (TA acetabulum, bet Gl. cavité cotyloïde) hag an askell a zo he bevenn kribenn ar glun (Gl. crête iliaque) (sl. coxal : os ∼).