(se) dégager
◊ dilaoskiñ
― Gervaoù skiant
(se) dégager un gaz ; émaner
◊ ec'hwezhañ
― Geriadur ar gimiezh
-
gaz qui émane du radium
aezhenn oc'h ec'hwezhañ eus ar radiom
(se) dégager, libérer
◊ dilaoskiñ
― Geriadur ar fizik
-
libérer de l'énergie
dilaoskiñ gremm
-
libérer de la chaleur
dilaoskiñ gwrez
(se) dégager, libérer
◊ dilaoskiñ
― Geriadur ar gimiezh
dégager
― Geriadur an armerzh
-
(d'un engagement)
diouestlañ ; ezderc'hel ; diliammañ ; ezkoulmañ
-
(d'une activité)
ezwezhiañ
-
(des fonds)
pourchas
-
dégager des capitaux en faveur de quelqu'un
dioueriñ kevalaoù e gounid unan bennak
dégager
◊ distokaat diouzh, diac'hubiñ, distrobellañ
― Geriadur ar verdeadurezh
Lorsque le génois est doté d'un enrouleur, la drisse doit être bien dégagée de la mécanique pour qu'elle ne s'enroule pas autour de l'étai.
Pa vez ur rolleder ouzh ar jenoad, e rank an dris chom distok mat diouzh ar wikefre evit na ve ket roltet en dro d'ar stae.
-
se ~ de
dont eus
La fumée se dégage du signal pyrotechnique.
Ar moged a zeu eus an arhenter tanarvestel.
dégager, dégagement (Psychan.)
◊ ezwezhiañ
― Gerva an brederouriezh