Depuis le près bon plein jusqu'au largue, si les circonstances s'y prêtent, le bateau peut décoller et planer.
Adalek ar c'hloz kaer betek al larg, e c'hell ar vag, en amveziadoù lañsus, disvolañ ha plavañ.
Un départ dans l'eau oblige le véliplanchiste à placer ses mains sur le wishbone dès que la voile est décollée de la surface de l'eau.
Ar plankener, evit loc'hañ pa vez en dour, a rank tapout krog er boucheg kerkent ma tisvol ar ouel.
La manœuvre la plus élégante pour décoster quelles que soient les conditions est d'éloigner du quai l'arrière en faisant tête sur une garde reliant l'étrave à un point du quai situé en arrière du milieu du bateau.
Ne vern an amveziadoù, ar bravañ deleviad evit aremodiñ eo pellaat an aros diouzh ar c'hae dre dreiñ penn ouzh un ere beskell stag etre ar staon hag ur poent eus ar c'hae a-dreñv lodenn greiz ar vag.